Haaien, wijn en feestjes

En toen zaten de drie weken rondreizen er alweer op! Ik zit op dit moment in de bus van Kaapstad naar Port st Johns, wat me in totaal zo'n 23 uur gaat kosten. Terug naar Nederland vliegen duurt niet eens zo lang.. maar ach, dat mag de pret niet drukken, want ik heb er onwijs veel zin in om iedereen in Amapondo weer te zien en mijn schouders er onder te zetten. En eigenlijk vind ik het heerlijk om nu in een comfortabele bus uit het raam te staren en terug te denken aan alle mooie plekken waar ik ben geweest en alle leuke mensen die ik heb ontmoet. Ik zal jullie weer even bijpraten!

Op de negende dag van mijn reis kwam ik in de avond aan in Port Elizabeth (PE). De dag erna wilde ik op safari, maar helaas bleek die al vol te zitten. Ongepland moest ik dus wat langer in PE blijven, maar dit bleek absoluut geen straf. Het hostel (Lungile) bleek vol leuke mensen en een relaxte sfeer te zitten. Met wat andere Nederlanders ben ik de dag goed doorgekomen door samen te ontbijten, een citytour te doen met uitleg over de gebouwen en historie van de stad en een avond vol sushi. Ik had me er van verzekerd dat ik de dag erna wel op safari kon, en dat was ge-wel-dig! In de ochtend bezochten we Addo Elephant Park met een busje. Het eerste beest dat we zagen was meteen de grootste, meest imposante olifant van het park. Onder de bruinoranje modder stond hij maar twee meter bij de bus vandaan, geheel op zijn gemak poserend voor onze foto's. De dag begon dus goed! Zoals de naam van het park al zegt lopen er in Addo voornamelijk olifanten rond. Toch zagen we ook wat zebra's, 'Poemba's' (everzwijnen?) en vogels. Na een heerlijke lunch vertrokken we naar Scotia Game Reserve. Dit deden we in een open, hoge wagen. Het eerste dier waarop we getrakteerd werden was de neushoorn, een schattig stel. Ze gingen tegen elkaar aan liggen slapen en later zagen we ze samen badderen. Na ook de giraffen, zebra's, eland, wildebeast, nijlpaard en zelfs in de verte een krokodil te hebben gezien, was het tijd voor de leeuw. Er was alleen één probleem: niemand had hem die dag nog gezien. Daarnaast was de zon al aan het verdwijnen aan de horizon en in het donker zou het alleen nog maar moeilijker worden om hem en zijn familie te vinden. Uiteindelijk kreeg onze gids een telefoontje en wisten we waar ze zich schuil hielden. In de verte konden we in de schemer net twee leeuwinnen onderscheiden en een jonkie. Toch viel het een beetje tegen. Maar we hadden geluk met onze gids, want hij was een die hard en erop gebrand dat we alle dieren zouden zien. Het was inmiddels pikkedonker en de meeste autootjes waren al onderweg naar de braai. Wij hoorden in de verte echter een leeuw brullen! Malcome, de gids, ging op het geluid af en een paar minuten later waren we getuige van een privé-show. De leeuw lag zo'n vijf meter bij onze auto vandaan en communiceerde volgens de gids met de leeuwen in Addo Park. Het was een geweldige ervaring om zo'n machtig beest in het wild van zo dichtbij te zien en hem te horen brullen. Na een applaus voor de gids en een overheerlijk diner nam Malcome ons nog mee op een korte avondsafari, waarbij we de nijlpaarden uit het water zagen. Helemaal rozig en tevreden arriveerde ik die avond weer in het hostel, waar iedereen al half dronken aan het poolen was. Helaas moest ik vroeg naar bed, want de volgende ochtend vertrok mijn bus al om 6 uur richting Knysna.

Omdat ik al rond 11 uur in Knysna aankwam kon ik veel doen. Met Moses van de receptie en een meisje uit Zwitserland zijn we naar de 'Heads' gereden, een uitkijkpunt over een lagoon met groen/blauw water. Vervolgens gingen we naar de Mitchells bierbrouwerij om daar een bierproeverij te doen. Dit was een leuke ervaring omdat het een klein, plaatselijk biermerk is en we de proeverij onder de bomen in een tuintje konden doen. Die avond hebben we met een grote groep gebraaid (ja, weer..) bij het hostel en zijn we daarna gaan stappen bij Zanzibar.

De dag erna vertrok ik naar Mosselbay. De taxidriver wist te regelen dat ik het laatste plekje kreeg bij de shark cage diving van de dag erna. Voor het zover was had ik echter een dag voor de boeg vol ontspanning. Het hostel (Mosselbay Backpackers) was knus, luxe en uitgerust met een zwembad. Daar heb ik dus maar even goed gebruik van gemaakt met mijn twee nieuwe Nederlandse vrienden Karel en Rutger, die ik daar ontmoette. Die avond hebben we met zijn 3-en heerlijk gegeten bij Kaai 4 in de haven, een echte aanrader! En toen was het tijd om die f*$%)@ haaien eens in het echt te zien, na ze 6 weken lang in Port st Johns te hebben ontweken. (Ook al gaat het daar om de Bullshark en hier om de Great Whites). Tien minuten bij de haven vandaan ligt Seal Island, wat vol mekkerende zeehonden zit (geen idee waarom, maar ze klinken als schapen). De haaien zien hier wel een lekker hapje in, dus dit is de ideale plek om je anker uit te gooien met een shark cage dive ship. Ze lokken de haaien met een 'vissoep' wat neerkomt op visseningewanden vermengd met water. Twee tonijnkoppen fungeren als aas. De kooi wordt naast de boot geplaatst en gaat nooit helemaal onder water. In totaal passen er zes mensen in en krijg je een duikbril op maar dus geen snorkel. Zodra er een haai in de buurt is, wordt er geroepen 'Divers! Left!', je neemt een hap lucht en duikt naar beneden om de haai te zien die van links komt. Wat een reusachtige, indrukwekkende beesten! Ze komen onwijs dichtbij en botsen soms zelfs tegen de kooi aan, omdat ze gefocust zijn op het aas. Toen ik in de kooi zat gebeurde er iets aparts, want het aas, en dus de haai, kwam vast te zitten tussen de boot en de kooi. Voor ik het wist zat er een haaienkop nog geen meter bij me vandaag bekneld vlak achter me. Gelukkig wist de haai zich gemakkelijk weer los te maken en zwom die vrolijk verder. Toch was dat wel even een spannend moment. Maar wauw, wat een geweldige ervaring! Ik had ontzettende mazzel, omdat er bijna continu een haai in de buurt was toen ik in de kooi zat. En zo vanaf een veilige plek zijn ze eigenlijk best lief.

De nacht daarop bestond weer uit weinig slaap, want ik had besloten een nachtbus naar Kaapstad te nemen. Niet de beste keuze, want natuurlijk zat ik op de stoel die niet gestrekt kon, naast een patat-etend meisje. Daarnaast had ik precies uitgezocht en getimed dat ik aan zou komen in het daglicht, zodat ik niet in het donker met al mijn spullen op een vreemd station op een taxi moest wachten. Dit verliep echter anders, want voor ik het wist was ik al al om 5 uur 's ochtends. Afrikaanse busmaatschappijen doen dus niet aan Afrikaanse tijd! Gelukkig trof ik een aardige taxichauffeur die me bij het hostel afzette. Na een uur gekletst te hebben met de night guard over zijn gestrande relaties, kon ik inchecken en een tukkie doen op een comfortabele bank. Toen ik wat bijgeslapen had, ontmoette ik Dirk (Nederlandse jongen die ik had ontmoet in Coffee Bay) en Matt (jongen uit Wales die ik had ontmoet in Chintsa) weer. Met zijn 3-en zijn we gaan shoppen en hebben we de stad verkend in zo'n onwijs toeristische rode bus met open dak. Voor zo'n brakke dag was dit de perfecte manier om een eerste indruk te krijgen van Kaapstad.De dag erna was het hoogtepunt van mijn weekje Kaapstad. We hebben scooters gehuurd en zijn all the way naar Boulders Beach gereden waar de pinguins te zien zijn. Dit was een leuke gewaarwording, maar eigenlijk was de weg er naar toe nog leuker. Want wow, wat voel je je vrij op zo'n scooter en het uitzicht werd nergens minder dan fantastisch. We reden langs de kust, met een helder blauwe zee en bergen in de verte. Regelmatig stopten we om hier foto's van te maken, of van onszelf in stoere poses met de scooters.. Wat een maandelijks gebruik is, is dat mensen Lion's Head (berg) beklimmen op de avond dat het volle maan is. Hier bekijken ze dan de zonsondergang en vervolgens dalen ze weer af in de manenschijn. Het was een hele klim, maar het is ons gelukt en ook dit uitzicht was geweldig, voornamelijk toen het donker was en de stad werd verlicht met kleine lampjes en een perfect ronde maan naast de Tafelberg. Alsof de dag nog niet uitmuntend genoeg was sloten we hem af met een diner bij Mama Africa, wat een goed restaurant is met Afrikaanse live muziek. Daarna verhuisden we naar Cafe Mojito waar een saxofonist en gitarist optraden en vervolgens waagden we nog een dansje in Club Fiction om te eindigen bij de McDonalds. Het kon slechter..

Op de derde dag in Kaapstad vertrok Matt richting de Garden Route en bezochten Dirk en ik Robbeneiland. Dit was indrukwekkend, maar we hadden beide het gevoel dat ze er meer uit hadden kunnen halen. Er wordt weinig gebruik gemaakt van beeldmateriaal, de verhalen worden monotoon verteld (waardoor we bijna in slaap vielen vanwege ons slaapgebrek) en je kon nergens 'vrij' rondlopen (jaja, ik weet dat dat normaal is in een gevangenis). Toch ben ik blij dat ik het gezien heb en de boottocht er naar toe was ook mooi meegenomen. 's Middags hebben we de Tafelberg bezocht. Wederom vanwege het slaapgebrek en de spierpijn van de Lion's Head beklimming, besloten we de kabelbaan te nemen. Toen we boven kwamen viel het ons op dat het op de top niet meer ongerept is. Er zijn winkeltjes, restaurantjes, paden, muurtjes, banken en parasols. Toch jammer, maar alsnog heeft het tripje ons mooie foto's opgeleverd. De dag erna had ik helemaal voor mezelf. Eerst heb ik na 3 uur wachten mijn visum weten te verlengen. Na een lunch op een zonnig terrasje bij een marktje heb ik de Slavery Lodge bezocht, een museum over de historie van slavernij en de apartheid. Erg interessant. Hierna heb ik heerlijk rondgewandeld in de Botanische Tuin midden in de stad. Hier zijn ontzettend veel soorten planten te vinden, grasveldjes, eekhoorntjes en bloemen. Na een kort bezoekje aan een kerk ben ik weer terug gegaan naar het hostel. 's Avond zijn we uiteten geweest bij een restaurant om de hoek van het hostel, wat erg hip was en vol mooie mensen zat. Gelukkig werden wij ook toegelaten. :p

Vrijdag was de dag van de wijntoer. Samen met Hannah (een meisje uit Australie) en Dirk hadden we de hele dag een driver tot onze beschikking genaamd Petrus. Petrus kende alle wijngaarden en reed ons naar alle bestemmingen. We begonnen de dag met een chocolade- en wijnproeferij (om 9 uur 's ochtends!) bij Spice Route. Zo wil ik mijn dag altijd wel beginnen! Heer-luk! Hierna volgende een kaas- en wijnproeferij bij Fairview. De kaas was onbeperkt dus elke keer als ons een nieuw glas wijn was ingeschonken moesten we natuurlijk even testen welke kaas daar het beste bij paste. Na een luxe lunch waarbij we in het zonnetje uitkeken op een wijngaard, vertrokken we naar Spier Wine Farm. Hier hadden ze ook een soort vogel- en slangenpark en voor ik het wist had ik een slang om mijn nek. Gek gevoel, maar wel stoer! Bij Spier volgden weer zes wijnen die geproefd moesten worden en daarna waren we verzadigd. Terug in de stad bracht Petrus ons naar de Golfclub waar we na alle wijn een biertje dronken, de zonsondergang zagen en met wat locals hebben gekletst. 's Avonds kakten mijn wijnpartners in crime in, dus sprak ik af met mijn twee Duitse vrienden die ik eerder in Chintsa had ontmoet. Met hen en een andere Nederlandse jongen, Bart, heb ik bijgekletst en gedanst in Ases and Space.De dag erna was het zaterdag en dat betekent Old Biscuit Mill Market in Kaapstad. Dit is een markt die voornamelijk bestaat uit heel veel kraampjes met heel lekker eten. Het is ontzettend lastig om een keuze te maken, want alles ziet er goddelijk uit en ruikt goed. Misschien was het dus wel een geluk dat de pinautomaat out of order was en we dus niet de hele markt konden opeten. Die middag hebben Dirk en ik een townshiptoer gedaan met een gids. Dit was erg indrukwekkend, want met name de zwarte mensen in townships wonen heel armoedig. Ik kon mijn ogen niet geloven toen ik al die kleine hutjes vlak naast elkaar zag staan, zonder toilet, zonder verwarming, zonder enige luxe. De mensen moeten 's avonds binnen blijven, want de kans om verkracht, beroofd of vermoord te worden in de straat is erg groot. De 'colored people' wonen vlak naast de zwarten en hebben het net iets beter. Echter is het daar minder gezellig en is het meer ieder voor zich. Hierna hebben de Indiërs het iets beter en daarna de blanken. Doordat de verschillende townships zo vlak naast elkaar zijn gebouwd, werd er een haat gecreeërd tussen de rassen. Door jaloezie en dit grote onderscheid konden ze elkaar niet luchten of zien en was apartheid dus een feit.Die avond hebben we met een groep sushi gegeten (ja..weer..) En hebben we een cocktail gedronken bij Kloof Street, een sfeervol restaurant met terras. Hierna hebben we de hele avond gedanst in Club 31, een club op de 31ste verdieping. Met uitzicht over de hele stad, goede muziek en leuke mensen vermaakten we ons tot een uurtje of 4.

Omdat ik tijdens bijna mijn hele Zuid-Afrika avontuur in dorms heb geslapen, ben ik aan weinig privacy gewend geraakt. Je past je daaraan aan en dealt ermee.. maar sommige mensen kan het niets schelen. Toen ik de volgende ochtend na mijn douche de dorm binnenstapte, was ik getuige van een stel dat het wel erg gezellig had. Oeps.. Ik heb me maar omgedraaid en een tijdje in de keuken rondgehangen tot ze klaar waren, awkward! X-)

 's Middags heb ik weer van het zonnetje en de eekhoorntjes in de Botanische Garden genoten en heb ik een fototentoonstelling bezocht in de National Gallery. En toen zat mijn rondreis er echt op! Sinds 18.00 zit ik in de bus richting Port st Johns en begint het volgende hoofdstuk van mijn reis. Ik heb onwijs veel zin om me weer met frisse moed bezig te houden met de projecten en anderen te motiveren. En natuurlijk kijk ik ook uit naar mijn hereniging met de Amapondo family en de feestjes in de weekenden. Want ook daar ontbreekt het niet aan op deze mooie plek. Joh! Makos! :)