Brommers kieken - Reisverslag uit Senggigi, Indonesië van Marissa Hage - WaarBenJij.nu Brommers kieken - Reisverslag uit Senggigi, Indonesië van Marissa Hage - WaarBenJij.nu

Brommers kieken

Door: Marissa

Blijf op de hoogte en volg Marissa

14 Juni 2016 | Indonesië, Senggigi

Intimiteit, je ziet het niet vaak in Indonesië. Mannen en vrouwen worden in veel gevallen gescheiden gehouden. Dit viel bijvoorbeeld op toen we de Islamitische Boarding school bezochten op Sumatra, waar de jongens en meiden circa 5 volle jaren verblijven op dezelfde campus, maar ieder in hun striks afgescheiden gebied. Ook stelletjes zie je nooit hand in hand lopen en zelfs in een bar is het ongepast om te zoenen. Als jongens en meiden met elkaar praten gaat dat vaak op een mannelijke manier, half schreeuwend tegen elkaar, zonder geflirt en het lijkt bijna alsof de verschillende sekse elkaar helemaal niet interessant vinden. Ik vroeg me daardoor af hoe je als Indonesische tiener aan je dosis puppy love komt, want dat is op die leeftijd toch eigenlijk het enige waar je aan kunt denken..

Het antwoord hierop realiseerde ik me terwijl ik exact hetzelfde deed als wat zij deden, ik reed scooter. Op de scooter moet je wel dicht tegen elkaar aanzitten, anders val je ervan af. Uiteraard zijn hier verschillende levels in te ontdekken. Over het algemeen leun ik bijvoorbeeld wat naar achteren en houd ik me vast aan de hendels aan de zijkant van de scooter (Gojek driver zweten wat af), maar op andere scooters zie ik soms wat meer gebeuren. Het meisje hangt naar voren en heeft haar armen om zijn middel geklampt. Haar gezicht ligt schuin op zijn schouder terwijl ze, denk ik, iets liefs schreeuwt in zijn oor. Hij zit grijnzend aan het stuur, terwijl hij toeterend langs het andere verkeer racet. Hun haren wapperen in de wind en ze zoeven over het wegdek, weg van alles en iedereen, alleen zij twee in de bubbel op de scooter. Als de zon bijna ondergaat zie je de stelletjes met de scooter naar een goed uitkijkpunt rijden. Met de rozekleurige wolken op de achtergrond zie je hun silouehetten op de voorgrond. Zij leunend tegen de scooter, dromerig starend naar de ondergaande zon. Hij met een sigaret in zijn ene hand, terwijl hij zijn andere hand door zijn verwarde haar haalt. Er zal waarschijnlijk niet gezoend worden, daar is het nog te licht voor.

De scooter blijkt in Indonesië dus wederom weer een multifunctioneel object te zijn. Alles, maar dan ook echt alles, wordt hierop vervoerd, dus natuurlijk ook je meissie. De scooter is wat voor ons een schoolfeest was. En toen al was de jongen met de scooter de coolste. En hier in Indonesië barst het van de coole gasten, want hier heeft praktisch iedereen er eentje. Prima oplossing zo lijkt me, want liefde is iets moois en er is niets mis met brommers kieken. :D

  • 14 Juni 2016 - 14:37

    Ron Hage:

    Weer een leuk verhaal...
    Veel succes met de stilte meditatie.

  • 14 Juni 2016 - 14:45

    Joyce:

    Hahaha, heel herkenbaar. Leuk geschreven. Liefs vanuit Karimunjawa!

  • 14 Juni 2016 - 14:53

    Engelien:

    Hey meis.

    Wat leuk om te lezen hoe dat in Indonesië gaat ♡
    Gelukkig barst het er van de scootertjes dus met de liefde zit het daar wel goed!
    Veel plezier in Maleisië. Maar eerst de stiltemeditatie..dat is je volgende uitdaging!
    Gaat je ook lukken hoor :-)

    Hele dikke smak van thuis XXX

  • 14 Juni 2016 - 16:54

    Marthy:

    Wat romantisch, heerlijk.....
    En nu dan de stilte meditatie, heerlijk......

    xxx Mas

  • 14 Juni 2016 - 21:55

    Jan:

    Hey zwerver,
    Heel leuk verhaal weer,heb er weer om gelachen.
    En nu ga je de stilte meditatie doen? Hoelang?
    Xx jan

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Marissa

Actief sinds 09 Feb. 2014
Verslag gelezen: 284
Totaal aantal bezoekers 14979

Voorgaande reizen:

20 Januari 2016 - 16 Augustus 2016

Indonesië!

16 Februari 2014 - 24 Juni 2014

It's time for Africa

Landen bezocht: